Kış Olimpiyatları, Kore’yi Birleştirecek mi? Yaklaşım Nasıl?

Takip edenler bilir, Kış Olimpiyatları ile ilgili üçüncü yazım. Ülkede tek gündem bu olunca haliyle biz de bunun üzerinde duruyoruz. Bu yazıda ise dış basında The New York Times gazetesi Kore muhabiri Choe Sang-Hun’un analizine yer vereceğim. Yazının tamamından ziyade kısa kısa kendi ifadelerimle yorumlayacağım.

Yazıda tek ulus haline gelme fikrinin yeni olmadığını daha önce de tekrarlandığını ancak henüz başarılı olunamadığını söylüyor. Kış olimpiyatları açılış törenine ortak bayrakla katılması ve buz  hokeyi  oyuncularının olimpiyatta ortak takım çıkarması fikrine halkın sıcak bakmadığını, özellikle de gençler, yeniden birleşme konusunda hiçbir şey söylemeseler de, uzlaşma konusuna çok az ilgi duyduklarını söylüyor.

Farklı görüşlere de yer veriyor. (22 yaşında üniversite öğrencisi Park Min-cheol) “Ben şahsen yeniden birleşmeyi hoş karşılamıyorum, çünkü Kuzey Kore ekonomisini yeniden inşa etmemize yardım etmek zorunda kalacağız” dedi.

Genç Korelilerin düşünceleri ise, iç meselelere – işsizlik gibi – aileleriyle birlikte yaşayabilmeleri için – Kuzeyle yeniden birleşmenin çok pahalıya mal olacağını, komplike ve toplumsal huzuru bozacağı endişesini taşıdıklarını söylüyorlar. 1990’daki Almanya’nın yeniden birleşmesini örnek olarak gösteriyor ve günümüzde iki Kore arasındaki ekonomik uçurumun doğu ile batı arasından çok daha fazla olduğuna yer veriliyor.

Yazıda geçen yıl hükümet tarafından yönetilen Kore Ulusal Bütünleşme Enstitüsü tarafından yapılan bir ankete veriliyor. Ankette 20’li yaşlardaki Güney Korelilerin çoğunun yeniden birleşmeye karşı olduğunu, % 71 oranında olduğunu vurgulanıyor. Nüfusun tamamına yönelik anket sonucuna göre de % 57,8’e birleşmeden yana olduğunu belirtiyor.

Özellikle 20’li yaşlarındaki genç Güney Korelilere göre, Kuzey Kore bir şey yapmak istemeyen, eğitim seviyesi düşük kişiler olarak görülüyor. Uzmanlara göre, 20’li yaşlarındaki Güney Koreli erkeklerin böyle düşünmlerinde 21 ay zorunlu askerlik görevlerinin olması etkili oluyor.

1950-53 Kore Savaşı sırasında anne ve babası Kuzey Kore’den kaçtıktan sonra mülteci kampında dünyaya gelen 65 yaşındaki Güney Kore’nin başkanı Moon Jae-in’in bir sözüne de yer veriliyor: “Kore birleşmesi halinde, yapacağım ilk şey annemin elini tutup memleketini ziyaret etmek” dedi. Bu ifadesini kişisel bir hesap olarak yorumlayanlar var.

Başka bir ankete daha yer veriyor. Ankete göre de Güney Koreli yetişkinlerin % 72’sinden fazlası ortak takım olacağı için hokey takımından madalya alamayacaklarını düşünüyor. Hatta 54.000’den fazla kişi ortak takım olmasın diye dilekçe yazıp imza toplandığından bahsediyor.

Devlet Başkanı sözcüsünün sözlerine de yer veriliyor. Yoon Young-chan, “Bu ani geçişin insanlar için kafa karıştırıcı olabileceğini biliyoruz ancak Pyeongchang Olimpiyatları Güney-Kuzey uzlaşmasının ötesine geçebilir ve gerginliği azaltabilir ve Kore Yarım Adası’nda barışı inşa etmek için ipucu sağlayabilir.” ifadesine yer veriyor.

Kore Savaşı’ndan bu yana bölünmüş ailelerin zaman zaman bir araya gelmeleri, 2015’teki gibi gerçekleşen toplantılardan ve orada yaşanan derin duygulardan bahsediyor.

Haber analizde perşembe günü, Kuzey Kore devlet medyasında çıkan bir haberden bahsederken , Birleşik Devletlere yapılan atıfta “dış güçler” in yarattığı engelleri ortadan kaldırmak ve birleşmeye dönük hareketleri desteklemek için “tüm yurtiçinde ve yurtdışında Koreliler” çağrısında bulunduğundan bahsediyor.

Pek çok Güney Koreli, Kuzey Kore’nin Olimpiyatlara katılması, ortamı rahatlattı, yumuşattı. Çünkü kendi sporcuları Pyeongchang’da yarışırken büyük bir silah testi yapma olasılığının daha düşük olacağı düşüncesi hakim.

Olimpiyatların yapılacağı yer yakınında bulunan bir kasabadaki, bir restoran çalışanın görüşüne de yer veriliyor. “Muhtemelen yeniden birleşebileceğini bekliyorum. Bu sadece kaotik bir şey olur” dedi.

Ancak, emekli bir otomobil yedek parça üreticisi olan Choi Sang-hwan (73 yaşında): “Gençlerin tutumu üzücü bir durum. Bizim kuşağımız trajik savaşın ne kadar büyük olabileceğini biliyor; tekrar savaşları düşünmek yerine barış için her yol denenmeli, her şey olabilir “dedi. Olimpiyatlarda çalışan bir gönüllüye göre ise Choi. “Gelecek nesillerimizin birleşmiş bir Kore’de barış içinde yaşamasını sağlamak bizim görevimiz.”

Yazının geneline bakarak bir özet veya toparlama, çıkarım, yapacak olursak; yazıda güneyden kuzeye, gençlerden yaşlılara farklı düşüncelere yer veriyor. Gençlerin yaklaşımı mesafeli, ve olaya ekonomik açıdan yaklaştığını, ama elli yaş üstündeki insanların zamanında yoksulluk ve sıkıntıları bizzat yaşadıkları için birleşmeden yana olduklarını söyleyebiliriz. Güzel bir analiz haber olmuş. İsteyen aşağıdaki linkte İngilizce halini tıklayıp okuyabilirsiniz.

Yeni bir yazıda görüşmek üzere..!
Barış ve huzur içinde  kalın
Yazıya konu olan haberin kaynağı:  https://www.nytimes.com/2018/01/28/world/asia/koreas-olympics-reunification.html