Hiç iç açıcı bir konu değil ama hayatın bir gerçeği. Planımda da böyle bir yazıya niyet yoktu ama kısmet buna imiş diyelim. Bu sabah Kore haberleri için ajanslara göz atarken bir haber dikkatimi çekti. Yonhap Haber ajansındaki haberin başlığı: “S. Korea to build more than 50 cremation incinerators by 2022.” Türkçe ifadeyle “Güney Kore 2022 yılına kadar cenazeleri yakma işlemleri için 50 tane daha fırın yapacakmış.

Sağlık Bakanlığı, yaptığı açıklamada, hükümetin  2022 yılına kadar ülkedeki ölü yakma talebini karşılamak için ülke çapında 50 ölü yakma fırını inşa etmeyi planladığını söyledi.

Plan tamamlandığında, Güney Kore genelinde toplam cenaze yakma fırın sayısı 394’e çıkacakmış. Sağlık ve Refah Bakanlığı kayıtlarına göre, cenazeyi yakma oranı 1994 yılında %20,5 seviyesindeyken, bu oran hızla artmaya başlamış ve 2016 yılında cenazelerin % 82,7’si yakılır olmuş.  2022 yılına kadar bu oranın % 90’lara varacağı tahmin ediliyor.

Uzak doğu ülkelerindeki dini inanışlara göre cenazeleri gömülmez, yakılır. Kore’nin nüfusu az ve boş araziler çok iken  cenazeleri gömmeyi tercih etmişler, ancak son yirmi yıl içinde kentleşmeye bağlı olarak mezar yeri bulamama, yer ücretinin çok olması ve bir de  aile yapılarındaki değişimlere bağlı olarak cenazeyi yakma eğilimi daha da artmış.

Şu anda toplamda 7,2 milyon olan 65 yaş ve üzerindeki yaşlı sayısının 2025 yılına kadar 1.4 kat artarak 10,5 milyona ulaşması bekleniyor. Sonuç olarak, 65 yaş ve üstü olarak tanımlanan yaşlılar arasındaki ölüm sayısının, geçen yıl 280.000 olan 2025 yılına kadar 370.000 olması bekleniyor. Devlet nüfus yapısına ve yılık ölüm oranlarına göre önceden planlama ve hazırlık yapıyor.

Bu sürecin nasıl yapıldığından da kısaca bahsedelim. Genelde cenaze  760 ile 1150 santigrat derecede yakılır. Süreç genellikle 90 dakikadan iki saate kadar sürer. Kalan kül, vücudun orijinal kütlesinin yaklaşık % 3.5’ü kadardır. Bu kül ailenin geride kalan ferdine teslim edilir. Kadın külleri genellikle 2750 gramın altında ve erkek külleri genellikle 1887 gramın üzerindedir. Bazıları bu külün bir kısmını sembolik olarak evin bir köşesinde sergiler. Bazıları bu külü toprağa gömer. Bazıları da bu külleri deniz veya nehir kenarına döker.

Kore’nin bizim kültüre göre çok farklı bir yönünü ele almaya çalıştım.
Gelecek hafta yeni bir konuyla görüşmek üzere..!